Nog 1000 kilometer: de apostel Jacobus

Nog 1000 kilometer en dan zijn we bij het graf van de apostel Jacobus in Santiago de Compostela. Iedereen die daarnaar toe gaat heeft het volste vertrouwen dat onze Jacobus daar ligt. Is dat ook zo, wat is er van bekend? In h Nieuwe Testament staat beschreven dat Jacobus 44 na Christus een martelaarsdood is gestorven; hij is onthoofd. Dit zou hebben plaatsgevonden in Jeruzalem. Daarna hebben ze hem in een schip gestopt en zijn twee volgelingen met hem meegegaan. In zeven dagen zouden ze in Spanje zijn aangekomen. De twee hebben Jacobus op 25 juli begraven in Santiago. 25 juli is ook de belangrijkste feestdag ter nagedachtenis aan Jacobus. Op 25 juli hebben we een rustdag genomen in Perigueux en waren met onze gedachten bij Jacobus. Wat we vreemd vinden is dat het graf van Jacobus pas rond 842 herontdekt is. Een kluizenaar heeft het graf gevonden! Hij zag lichtverschijnselen en hoorde er mooie muziek. Het graf werd geopend en er werd vastgesteld dat Jacobus er lag. Maar, hoe hebben ze dat vastgesteld? Dat staat niet beschreven. DNA-technieken had men toen nog niet. Zagen ze wellicht dat de schedel bij zijn voeten lag, of was er helemaal geen hoofd te zien? Ik kan me niet voorstellen dat hij de enige in die tijd was, die onthoofd werd. Waarom kon je onthoofd worden? Landverraad, diefstal, overspel? Weten we wel zeker dat we het graf van een apostel gaan bezoeken en niet van een of andere crimineel? Een kluizenaar die lichtverschijnselen ziet en mooie muziek hoort, welke kluizenaar heeft niet die ervaring wel eens gehad?

Nog 1000 kilometer, en dan zijn we in Santiago bij een graf. Wat is 1000 kilometer? 1000 kilometer is vijf maal de vierdaagse lopen voor een man van onder de vijftig jaar die een lintje wil halen. En dan bedoel ik ook een echte vierdaagse van vier dagen en niet eentje die na een dag wordt stopgezet omdat er twee doden zijn gevallen. Ook tijdens de tocht naar Santiago vallen er doden. In ons boekje staat vermeld dat er op bepaalde plekken pelgrimsgraven zijn. Pelgrims die het dus niet gehaald hebben. Als pelgrim loop je op eigen risico naar Santiago. er is geen organisatie die de tocht zal aflassen omdat het te heet zou zijn. We moeten zelf bepalen wat we verantwoord vinden en wat we denken aan te kunnen. Tot nu toe gaat het goed. De hitte zie ik nu niet als risico, wel de auto's die met een snelheid van meer dan honderd kilometer per uur vlak langs me afrijden. Soms moeten we helaas gebruik maken van provinciale wegen waar auto's tachtig kilometer per uur mogen rijden. De Fransman heeft haast, wij niet. Wij zullen voorlopig nog onderweg zijn, 1000 kilometer, stap, na stap, na stap, na stap.