Halverwege

We hebben de helft van onze tocht er op zitten, denken we. Wat we weten is dat we 1375 km gelopen hebben en dat we er nog 1375 te gaan hebben. Maar, is 1 km in Nederland of Belgie hetzelfde als 1 km in Spanje? We moeten de Pyreneeen nog over, niet te vergelijken met het vlakke Nederland. Op de Spaanse hoogvlakte kan het erg warm worden, tegen de 40 C. Sinds we in Frankrijk zijn hebben we regelmatig temperaturen van begin 30 C. We zweten wel wat, maar verder gaat dat ons prima af. Sinds een paar dagen hebben we allebei op onze voeten last van hitte-uitslag: rode vlekken die vooral ' s nachts jeuken. Tijdens het lopen hebben we er weinig last van, wel tijdens het (in)slapen. Warme voeten, zweetvoeten, is voor ons de reden om met lage wandelschoenen te lopen (new balance: wordt veel gedragen tijdens de Nijmeegse wandelvierdaagse). We hebben beiden twee paar bij. Doordat ze een relatief zachte zool hebben, slijten ze snel, maar geven ze ook een goede demping. Aangezien we ongeveer driekwart van de tocht over verharde wegen lopen is demping belangrijk. De zolen beginnen al behoorlijke slijtageplekken te vertonen. Achter, de buitenkant, is al grotendeels weg. Ik loop niet helemaal recht, maar een beetje met o-benen, wat te zien is aan mijn wandelschoenen. Bij mijn hardloopschoenen, die ik thuis het gelaten, is het nog duidelijker te zien. Ik ga er vanuit dat de schoenen Santiago wel zullen halen, als wij Santiago halen. Waarom zouden wij Santiago niet halen? Er zijn twee hoofdredenen te bedenken waarom niet: blessures en prive-omstandigheden.
Een keertje niet opletten en je kunt door je enkel gaan. Tot nu toe is dat ons nog nooit overkomen tijdens al onze wandelvakanties. Maar, als de vermoeidheid of de verveling toeslaat kan het zomaar gebeuren.
Er zijn ook blessures die je kunt oplopen door overbelasting, zoals een peesontsteking. Een pelgrim uit Nederland heeft aan de voet van de Pyreneen anderhalve week rust moeten nemen vanwege een peesontsteking. Zij is ruim een maand voor ons vertrokken.
Wij kunnen ons geen anderhalve week rust veroorloven. Beiden worden we 2 oktober weer op ons werk verwacht.
Tja, wat betreft prive-omstandigheden: het leven is onvoorspelbaar. We kunnen alleen maar hopen dat er geen nare dingen gebeuren.

Halverwege, nog de helft te gaan. Vrijdag 15 september hopen we aan te komen in Santiago. Voor die tijd moet ik nog wel even naar de kapper.