Te voet met wielen - van Camino naar Sendero
Door: Arlen
Blijf op de hoogte en volg Arlen
04 September 2010 | Spanje, Madrid
Nee, we lopen niet naar Santiago de Compostela. We zijn drie dagen geleden uit Madrid vertrokken en lopen de Camino de Madrid, richting Santiago. Maar daar gaan we niet naar toe. Deze keer gaan we niet naar Santiago, we hebben een ander doel.
Misschien zien we de kathedraal, het beeld en de crypte van Santiago nooit meer en blijft het bij die twee keer dat we er aankwamen. Bovendien, alleen de eerste keer is echt. Voor het eerst in Santiago aankomen zonder er ooit eerder geweest te zijn. Na 104 dagen, 2700 kilometer lopen, is het aankomen voor, in en onderin de kathedraal een einde en een begin tegelijkertijd.
Nee, de camino had ons niet veranderd. Daar waren we zeker van toen we weer thuis waren. We dachten hetzelfde, we deden hetzelfde als voorheen. En nu? Wat zouden we nu doen als we nooit naar Santiago waren gelopen? Dan zouden we hier nu niet zijn. Tijdens de camino groeide er iets, gistte er iets. Het borrelde op, spatte weer uiteen maar kreeg langzaam vorm. Het besef dat wandelen, lopend onderweg zijn, ons gelukkig maakt. En dat dat best iets langer dan 104 dagen mag duren. Daarom zijn we nu hier. Daarom lopen we de Camino de Madrid. Maar nu, juist nu twijfelen we als nooit tevoren. Waar zijn we aan begonnen?
LEES VERDER OP:
http://galopen.wordpress.com
Dit is onze nieuwe weblog voor onze nieuwe uitdaging:
De Sendero de Chile, 7500 km lopen in 300 dagen.
Misschien zien we de kathedraal, het beeld en de crypte van Santiago nooit meer en blijft het bij die twee keer dat we er aankwamen. Bovendien, alleen de eerste keer is echt. Voor het eerst in Santiago aankomen zonder er ooit eerder geweest te zijn. Na 104 dagen, 2700 kilometer lopen, is het aankomen voor, in en onderin de kathedraal een einde en een begin tegelijkertijd.
Nee, de camino had ons niet veranderd. Daar waren we zeker van toen we weer thuis waren. We dachten hetzelfde, we deden hetzelfde als voorheen. En nu? Wat zouden we nu doen als we nooit naar Santiago waren gelopen? Dan zouden we hier nu niet zijn. Tijdens de camino groeide er iets, gistte er iets. Het borrelde op, spatte weer uiteen maar kreeg langzaam vorm. Het besef dat wandelen, lopend onderweg zijn, ons gelukkig maakt. En dat dat best iets langer dan 104 dagen mag duren. Daarom zijn we nu hier. Daarom lopen we de Camino de Madrid. Maar nu, juist nu twijfelen we als nooit tevoren. Waar zijn we aan begonnen?
LEES VERDER OP:
http://galopen.wordpress.com
Dit is onze nieuwe weblog voor onze nieuwe uitdaging:
De Sendero de Chile, 7500 km lopen in 300 dagen.
-
29 September 2010 - 18:41
Elly.vangils@hotmail:
Wij mijn man en ik vertrekken in het voorjaar voor de camino van madrid.
Veel moedN
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
